Mijn blog over Kerstmis is klaar! Nog even laten lezen aan een vriendin. Ze doet open ….. oeps! Dip!! “Praat me niet over kerstmis……” roept ze “voor het zover is, moet ik me nog suf werken. Mijn schoonouders komen eten. Kerstmis? Geen tijd voor al zou ik het willen! Verbluft plof ik op een stoel neer en vraag: “En wat zou je dan wel willen?”
We raken in gesprek over corona en alle beperkingen, het huidige levenstempo zonder veel tijd voor onszelf. Al doende komen we te spreken over ons diepste verlangen naar een leven waarin wel tijd is. Tijd om te dromen over een nieuw begin, niet vastgepind op het verleden, geen gedoe over testen, zelftesten, quarantaine of angst voor besmetting. “Maar mijn blog over kerstmis moet af?” schiet door mijn hoofd. Tegelijkertijd realiseer ik me dat we het daar ten diepste al over hebben. We beseffen en begrijpen heel goed dat we Kerstmis willen blijven vieren en met z’n allen blijven gedenken dat God geboren werd als de mens Jezus. Zo’n schitterend nieuw begin in de geschiedenis van God met ons mogen we nooit vergeten. Echter alleen maar terugblikken en mooie herinneringen ophalen aan tweeduizend jaar geleden is niet genoeg. Advent en kerstmis anno 2021 betekenen ook: toekomst….. dromen van en verlangen naar een nieuw begin. Onverwacht vuurt mijn vriendin een vraag af. “Als God toen iets nieuws teweeg kon brengen, kan dat dan nu ook nog gebeuren? Is nu voor ons ook een nieuw begin mogelijk?” Na een korte stilte gaat ze door. “Ja”, zegt ze, het “Kerstmis vieren” op zich is natuurlijk geen garantie dat het ook gebeurt. Maar laat ons wel zien dat het KAN gebeuren, als we maar open staan, als we maar durven. Elk jaar opnieuw wordt God weer mens, geboren in jou, in mij, in ons.”
En mijn column? Die is klaar, met dank!
Ik wens jullie allemaal een hele fijne en goede kersttijd toe.
Alice Frijns-Stassen
Geestelijk adviseur ZijActief kring Heuvelland
