Onlangs was ik drie weken op verlof in Nederland en heb ik veel vroegere vrienden en bekenden ontmoet. Ook in Tanzania vind ik het leuk om mensen thuis op te zoeken. Tijdens feestdagen zoals Pasen en Kerstmis ga ik naar het dorp Chanjale waar ik vier jaar heb gewoond. Het is een busreis van drie kwartier. Ik had indertijd een ‘klas’ voor de meiden opgezet die de basisschool afhadden en vervolgens thuis min of meer moesten wachten tot ze gingen trouwen. Bij een aantal van ‘mijn oud-studenten’ en andere vriendinnen ga ik regelmatig op bezoek. Hier een kleine collage van mijn beste vriendinnen.
Happy was een van mijn trouwe cursisten. Ze heeft haar vier kinderen altijd alleen opgevoed. Ze heeft een bonen- en maisveld en enkele geiten en kippen. Soms verhandelt ze spullen op de markt. In 2008 is ze begonnen met de bouw van haar huis. De muren staan, er zitten deuren in (ramen nog niet) en ze heeft een golfplaten dak. Afgelopen jaar heeft ze de leidingen voor elektriciteit laten aanleggen en nu is het wachten tot de wijk aangesloten wordt op het elektriciteitsnet.
Claudia was ook een van mijn leerlingen. Ik heb haar de laatste jaren beter leren kennen als een sterke vrouwenleidster in haar dorp, regio en bisdom. Ze is getrouwd met een moslim. Ze hebben afgesproken dat ze elkaar vrijlaten in het volgen van hun geloof. Als ik bij Claudia op bezoek ben zie ik sommige meisjes en vrouwen met een hoofddoek en anderen niet. Vlak voor Pasen is ze overgrootmoeder geworden. En natuurlijk mocht ik de piepkleine Mary ook even vasthouden.
Christine en haar man Henri ken ik ook sinds 1987. Ik heb hun kinderen zien opgroeien tot leuke jong volwassen mensen. Ze hebben allemaal gestudeerd en nu een goede baan. Christine en Henri zijn altijd harde werkers geweest om hun leven beetje bij beetje te verbeteren. Dit is vooral zichtbaar in hun woning. Van een klein lemen huis naar een huis van lokale baksteen, met een extra aanbouw, vervolgens een renovatie, toen de inrichting van de woonkamer en nu zelfs met een mooi aangelegde tuin.
Ik geniet van het samen zijn, de gesprekken, het weerzien van de (klein)kinderen van mijn vriendinnen. Ik kijk nu al uit naar het volgende feest!
Veel groeten uit Tanzania, Marielle
