Op dinsdag 26 april deed topsporter Edwin Vermetten zijn uitzonderlijke verhaal bij de afdeling Oostrum van ZijActief. De lezing was openbaar en er waren naast de eigen leden zo'n twintig introducees aanwezig die geboeid naar zijn verhaal luisterden.
Ongeluk
Tijdens zijn uitzending als militair naar Bosnië knalt zijn vrachtwagen frontaal op een andere vrachtwagen. De gevolgen zijn o.a. volledig verbrijzelde benen en niet-aangeboren hersenletsel. Hij is er zo slecht aan toe dat hij niet naar een militair hospitaal kan, maar in het plaatselijk ziekenhuis voor zijn leven vecht. Als hij stabiel is mag hij in het vliegtuig naar een militair ziekenhuis, maar onderweg gaat het alsnog bijna mis.
Revalidatie
Na de eerste operatie krijgt Edwin de keus: amputatie van beide benen of een jarenlang traject van operaties. Hij kan zelf de beslissing niet nemen, maar zijn vrouw weet dat Edwin nooit wil opgeven. Hij ondergaat maar liefst 28 operaties in vier jaar tijd. En dan begint er nog eens een traject van vijf jaar revalideren. Hij wordt boos als zijn arts hem vertelt dat hij nooit meer zal lopen en neemt zich voor het tegendeel te bewijzen.
"Don't fight the scenario, deal with it"
Dat is het motto dat hij tijdens zijn militaire opleiding heeft meegekregen: je kunt nog zo veel oefenen op scenario’s, ter plekke kan alles anders zijn en moet je dat kunnen handelen. Met dat motto gaat hij ook zijn revalidatietraject in. Hij stelt zichzelf kleine doelen die stap voor stap worden bereikt. En is er tegenslag, dan probeer je een manier te vinden hoe je er om heen kunt werken. Als hij jaar later opnieuw bij de arts komt die zei dat hij nooit meer zou kunnen lopen, valt deze letterlijk uit zijn stoel van verbazing als Edwin uit zijn rolstoel opstaat en twee en een halve meter naar zijn bureau loopt. Tegenwoordig dient Edwin als case study voor de studenten van de arts…
Topsporter
Edwin gaat sporten. Hij was een voetballer, maar dat kan niet meer. Hij wordt door wat mensen gevraagd om de Mont Ventoux op te gaan in zijn rolstoel. Alleen is het sneller dan verwacht. Hij gaat ongetraind de strijd aan, iemand zegt tegen hem dat het niet zal lukken, en dan zet hij de turbo erop. Hij komt in net iets meer dan drie uur boven, als eerste ooit met een handgerolde rolstoel, dus ongemotoriseerd. Dit triggert NOC/NSF dat hem vraagt om mee te doen met de paralympische spelen in Brazilië. Helaas komt hij net 7 cm te kort om zich te kwalificeren.
Invictus games
In 2014 worden op initiatief van prins Harry de Invictusspelen opgericht, voor mensen die in of tijdens de dienst gewond zijn geraakt. Edwin wordt uitgenodigd om mee te doen en wint twee medailles voor zitvolleybal en roeien. In 2018 doet hij mee met het tennistoernooi. Daar wint hij niet, maar krijgt wel internationale faam. Tijdens de finale vliegen er helikopters over, en zijn tennismaatje krijgt een paniekaanval. Hij wil het liefst zo snel mogelijk het veld af. Edwin rolt naar zijn maatje toe en probeert hem te kalmeren. Hij zingt daarbij het liedje Let it go uit de film Frozen. Het helpt en ze kunnen de partij samen uitspelen. Edwin krijgt voor deze actie een speciale prijs, de Above and beyond award. Zelf zegt hij dat hij het mooi was dat hij een prijs kreeg, maar dat hij eigenlijk niets bijzonders had gedaan, alleen een maatje helpen.
En nu?
Edwin is inmiddels gestopt met topstort en zet zich nu in voor een stichting die kinderen in Afrika leert zwemmen, want dat is verbazingwekkend doodsoorzaak nr. 1 bij kindersterfte.
Oostrum was zeer onder de indruk van zijn verhaal, de manier waarop hij ook humor gebruikte om zijn verhaal te illustreren, en vooral door de gedrevenheid waarmee hij zijn revalidatie en topsportcarrière heeft uitgevoerd. Een mooie avond. Wil jij ook dit soort avonden meemaken? Meld je dan aan als lid van ZijActief Oostrum, mail naar secr.zijactiefoostrum@hotmail.com.
