De bijdrage van projectgroep ZIN tijdens de Algemene Ledenvergadering (ALV) op donderdag 10 november werd warm ontvangen door het publiek. De projectgroep gaf vorm aan het bezinnend moment tijdens het ochtendprogramma. De bijdrage is hieronder terug te lezen.
Er was eens een moeder met drie kinderen die heel veel ruzie maakten.
Daar was ze erg verdrietig over. Maar het hielp niets.
Op een dag zei de moeder: “Zoek eens zoveel takken als je kunt dragen.”
De kinderen gingen op zoek en met handen vol takken kwamen ze thuis.
“Pak allemaal één tak,” zei moeder “en breek die tak doormidden.”
Alle drie de takken braken. “Nou, dat is makkelijk,” zeiden de kinderen.
“Bind nu alle takken samen met een touw,” zei moeder.
De kinderen legden de takken bij elkaar en bonden het touw er omheen.
“Breek nou de bos takken doormidden,” zei moeder.
De kinderen duwden, trokken en schopten zo hard als ze konden. Maar wat er ook gebeurde, de takken braken niet.
“Zie je,” zei hun moeder “deze takken zijn net als mensen. Van samenwerken word je sterk. Samen kun je alles aan. Samen is sterker dan alleen.”
En de kinderen keken en begrepen het: samen zijn we sterk.
In 1976 werd in Wijnandsrade een oproep gedaan om te collecteren voor de brandwondenstichting. Op deze manier kwam ik met de toenmalige voorzitter van LVB (opvolger van de boerinnenbond) Mia Kuypers in contact. Lid zijn van deze vereniging betekende voor mij, deuren gingen open die anders gesloten bleven. We hadden iedere maand wel een excursie, en iedere maand een lezing. op deze manier kwam je wel eens ergens. Al gauw kreeg ik de vraag of ik niet in het bestuur wilde komen. Dit leek me wel wat, ook al had ik nooit in een bestuur gezeten. Op de 1e bestuursvergadering bleek dat ze een secretaris zochten. Of ik dit wilde worden. Ik toch niet, had nog nooit zoiets gedaan. Nou wij helpen je wel was het antwoord. Ieder verslag ging eerst naar Mia waar zij mij verdere aan wijzigingen gaf.
In 2002 werd de LVB opgeheven en werd het ZijActief. bij gebrek aan verder bestuursleden. Er moesten nieuwe statuten gemaakt worden, dus ook een nieuw vaandel. De zittende bestuursleden hadden hun periode erop zitten en er melde zich niemand. Heel jammer vond ik dit.
Omdat ik toch lid wilde zijn van een vrouwenvereniging melde ik mij aan in Hulsberg bij ZijActief, samen met nog 5 dames. Hier ben ik nog steeds lid van. Er werd een beetje aan mij getrokken om in het kringbestuur te gaan. (Ans dat is echt wat voor jou) Dus die stap werd gezet. Na 6 jaar kringbestuur stopte de andere dames, want hun tijd zat er op. Ik kon toch niet zoveel mensen teleurstellen. We waren een kring met 15 afdelingen. Wat nu?
Bertie Bemelmans die pastoraal medewerker was steunden mij heel erg goed. Ik stond er dus alleen voor. Hield de kring staande en alleen de VJK en de NJK en de jaarvergadering ging door, maar ik deed weinig activiteiten organiseren, dat lukte mij in mijn eentje niet. Dit heb ik 2 jaar gedaan. Leny en Mariet hielpen mij ook heel veel waar ze konden, maar wilde toen niet in het bestuur komen.
Mijn afscheid moest voorbereid worden want ik was al langer dan 3 periodes in het kringbestuur. Leny en Mariet wilde in het bestuur komen als ik nog een jaar langer bleef om hen in te werken. Ik was toen heel opgelucht en deed dit graag. ZijActief was een onderdeel van mij leven geworden het zat in mijn hart. Dit mocht ik toch niet zomaar voor bij laten gaan.
Ik had het geluk dat mijn gezin mij ondersteunde. Zij hebben mij in die tijd veel moeten missen. Zonder de goedkeuring van het thuisfront was mij dit niet gelukt. Ik bestuurde geen auto en moest door mijn man of andere bestuursleden steeds gebracht en gehaald worden. Eerst kwam het gezin , dan Zijactief en dan het huishouden. Ook dit was voor hen vaak een belasting. Als ik A zeg, zeg ik ook B. Ook al was het half nachten dat ik klaar was. Ik was niet gauw tevreden over mijn werk.
Nadat ik na 18 jaar in allerlei bestuursfuncties stopte, bleef het toch kriebelen. Ik werk nu nog in 2 projectgroepen PG ledenactiviteiten en PG Zin. Doe het nu wel wat rustiger aan, maar mijn hart ligt nog steeds bij ZijActief.
Zo ben ik gegroeid van een heel verlegen meisje, dat in het openbaar geen enkele vraag durfde te stellen. Naar iemand die bij de politieke scholing voor een groep van 500 dames het woord deed, dit zelfs in het Duits. Een taal die ik niet machtig ben. En aan 15 afdelingen leiding gaf.
Ik kan dus alleen maar zeggen: DANKJE WEL ZIJACTIEF, DAT IK ZOVEEL HEB MOGEN LEREN. Wat ik geleerd heb neemt niemand mij ooit meer af.
Ans Bex
Ik leef met liefde in mijn hart, maar soms gaat het ook mis.
Dan schiet ik uit mijn slof, of barst van ergernis.
Het spijt me als ik jou deel maakte van mijn pijn.
Ik leer ervan en hoop dat wij weer samen kunnen zijn.
Kanon: sterke vrouwen op de melodie van ‘Vader Jakob’
Sterke vrouwen, sterke vrouwen
Laat je zien, laat je zien!
Overal in Limburg, overal in Limburg
Samen sterk bij ZijActief, samen sterk bij ZijActief
Wij zijn allemaal sterke vrouwen en
wij willen verder kijken dan de schone schijn.
Laten we ontdekken wat er schuilgaat
achter dat mooie uiterlijk
of die houding van niets-aan-de-hand.
Laten we ons geen zand in de ogen strooien door
een fris geschilderde voordeur.
Wij willen het verdriet in de ogen kijken dat erachter verstopt zit,
de moed hebben om aan de bel te trekken.
Laat ons verder kijken dan mooie natuuropnames
die de schoonheid van de aarde benadrukken.
Laten we ons geen rad voor ogen draaien
als het gaat om een goed milieu en een leefbare aarde.
Blijven we oog hebben voor onrecht dat zich schuilhoudt achter mooie woorden.
Dames, laten we er iets aan doen! Laat je zien!
Heeft jouw afdeling onlangs een leuke workshop, een boeiende lezing of andere interessante activiteiten georganiseerd? Vul dan het formulier in.
Voeg een activiteit toe
